Pomysł na film animowany to dopiero początek drogi do jego powstania. Ważne jest, aby wyobrażenia i pomysły autora jak najtrafniej oddać za pomocą animacji. Jest to możliwe między innymi dzięki licznym technikom które w określony sposób zaprezentują wizję twórcy.

Techniki animacji

Animacja klasyczna:

  • rysunkowa – jak nazwa wskazuje animacja tworzona jest na kartkach lub kalkach w formie rysunku. Może powstawać także na celuloidach, które wykonywane są przy użyciu programów komputerowych,
  • lalkowa lub przedmiotowa – postaci i otaczające je przedmioty, które zostaną wykorzystane w animacji są rzeczywiste i trójwymiarowe. Podstawą animowanej postaci jest szkielet, najczęściej wykonany z  metalu, który oddaje własności anatomiczne, a także umożliwia wierne i stabilne oddanie następujących po sobie faz ruchu. Na szkielecie budowana jest forma ciała, która określa budowę postaci i jej charakter, najczęściej wykonywana jest z takich materiałów jak bawełna, drewno czy gąbka,
  • wycinankowa – fazy ruchu przedstawiane są za pomocą wyciętych kawałków papieru. Animacja polega na wprowadzaniu do poszczególnych klatek kompozycji, które odpowiadają poszczególnym fazom ruchu,
  • plastelinowa – jest jedną z form techniki lalkowej, polega na poklatkowej modyfikacji postaci i otoczenia wykonanych z materiałów plastycznych,
  • animacja materiałów sypkich – animacja wykonywana jest za pomocą mąki, soli, cukru itp. Polega na przesuwaniu tych materiałów, tak aby odzwierciedlały one animację,
  • pikselizacja lub fotoanimacja – wykorzystuje wcześniej sfotografowane przedmioty, postacie ludzkie lub zwierzęta, które znajdują się w różnych fazach ruchu,
  • animacja rotoskopowa – posługuje się uprzednio przygotowanymi filmami zrealizowanymi za pomocą kamer. Następnie obraz przenoszony jest klatka po klatce na medium, gdzie powstaje film animowany,
  • motion capture – technika ta wyróżnia się tym, iż wykonana za jej pomocą animacja niezwykle realnie odzwierciedla rzeczywistość. Wykorzystuje ona przestrzenną lokalizację punktów, które wprowadzane są do odpowiedniego oprogramowania i wykorzystywane jako odniesienie dla ruchu animowanych postaci,
  • techniki kombinowane i specjalne – polega na łączeniu wspomnianych technik, w celu uzyskania dodatkowych, oryginalnych efektów.

Animacja cyfrowa:

  • animacja poklatkowa – opiera się na klatkach, które są zdjęciami. Są one przekształcane poprzez modyfikację znajdujących się na nich obiektów czy postaci względem nieruchomego tła,
  • animacja 2D – jej podstawą są wygenerowane za pomocą komputera obrazy w formie klatek. Film wykonany za pomocą tej techniki może powstać w dwojaki sposób – podobnie jak w przypadku animacji poklatkowej poprzez generowanie poszczególnych klatek lub z użyciem komputera i odpowiednich programów. W drugiej opcji wystarczy jedynie nakreślić pierwszą i ostatnią klatkę, a program automatycznie namaluje ruch obiektu z punktu A do punktu B,
  • animacja 3D – stworzona jest w programie graficznym na podstawie siatek lub wielokątów. Jest skomplikowana i składa się z kilku etapów:
    – Modelowania,
    – Teksturowania,
    – Riggingu,
    – Animowania,
    – Oświetlenia,
    – Renderingu.

Powstanie filmu z wykorzystaniem animacji 3D wymaga przebrnięcia przez wszystkie z wspomnianych etapów. Jest to zatem technika czasochłonna wymaga też sporo cierpliwości.

Liczne techniki animacji dają wiele możliwości tworzenia filmów animowanych. Dzięki ich różnorodności twórca może dobrać nie tylko narzędzie, na które pozwalają mu jego umiejętności, ale przede wszystkim sposób, który najtrafniej odzwierciedli jego wizję i będzie odzwierciedlał niepowtarzalny charakter filmu.

Zobacz także: